Nork ez du ezagutzen gerra garaian atzerrira joan zen norbait? Denok dugu senide edo lagunen bat kanpora alde egin zuena hemengo egoera kaxkarra zenean. Edo ez al daude gure inguruan hona etorri behar izan zutenak euren herri edo hirietan lanik ez zegoelako? Eta ez dugu urrutiraino joan behar, izan ere ugari dira industrializazio garaian fabriketara lan bila joan zirenak, eurek ez ziren etorkinak, ala? Baina gauzak aldatu dira. Gaur egun, etorkina izateak konnotazio negatiboa dakar askotan. Hemengoek nahi ez ditugun lanak hartzen dituzten arren, askok diote gureak kendu nahi dizkigutela. Etorkinak gero eta gehiago dira, eta hori eskoletan ere nabaritzen da. Ikasle etorkinen hazkundeak ez du etenik Hego Euskal Herrian. Derrigorrezko hezkuntzan ari direnak kontuan hartuta, ikaslegoaren % 4,4 etorkinen seme-alabek osatzen dute. EAEn urtero 2.500 inguru dira eskolara hasten diren ikasle etorkinak. Halere, batez besteko handiena Nafarroan ematen da: han 10 ikasletik bat etorkina da. Horregatik, jatorri, kultura eta hizkuntza ezberdinetatik datozen haur eta gazte horien integrazioa erronka bilakatu da hezkuntza sistemarentzat, hizkuntz ereduak tarteko.
Hemen usten dizuet interkulturalitateari buruz aurkitu dudan bideo interesgarri bat, zuei ere gustatzea espero dut:
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario